Waarom doe ik aan urbex?

Al acht jaar lang beoefen ik urbex — oftewel urban exploring. Wat mij hierin het meest aanspreekt, is het fotograferen van verlaten gebouwen. Elk pand heeft zijn eigen verhaal en unieke sfeer. Met mijn foto's probeer ik die sfeer vast te leggen en over te brengen, zodat anderen kunnen voelen wat ik daar voelde.

Voor wie niet weet wat urbex is: het is het verkennen van verlaten of moeilijk toegankelijke gebouwen, vaak zonder officiële toestemming. Dat maakt het niet zonder risico. Je kunt betrapt worden door de eigenaar, politie of beveiliging, wat het tegelijkertijd spannend maakt. Sommige locaties zijn relatief makkelijk te bezoeken, maar dat is zeker niet altijd het geval.

In de afgelopen acht jaar ben ik dan ook meerdere keren opgepakt. Toch weegt dat voor mij niet op tegen de voldoening, het avontuur en de adrenaline die deze hobby met zich meebrengt. Urbex is voor mij meer dan alleen fotografie — het is een manier om verborgen en vergeten stukken geschiedenis vast te leggen, voordat ze voorgoed verdwijnen.

Belangrijke regels als je betrapt wordt:

• Ren niet weg — dat maakt de situatie vaak erger.
• Blijf rustig en beleefd.
• Als er gevraagd wordt om je spullen te tonen, doe dit dan zonder tegen te spreken.
• Neem nooit iets mee van een locatie. Dit is ontzettend belangrijk. Als je toch iets meeneemt, wordt het beschouwd als diefstal en kun je strafrechtelijk vervolgd worden.

Veel succes, en vooral: wees respectvol en laat geen sporen achter. Leave nothing but footprints, take nothing but pictures.